1135-1130

Dada a conocer por Jacques Paul Migne en su libro titulado: Patrología Latina  en el año 1844. Carta número: 31.

AD  HUGONE   COM1TEM  CAMPANIE,  MILITEM  TEMPLI  FACTUM

Si causa Dei factus es ex confite miles, et pauper ex divite, in hoc profecto libi, ut justurn est, gratulamur et in te Deum glorificamus, scientes quia hee est mutatio dextere Excelsi. Ceterum quod tua jucunda presentia nobis ita nescio quo Dei est subtrocta judicio, ut ne interdum quidem videre te valeamus. sine quo nunquam, si heti possel, esse veliemus, equinanimiter, fateor, non portamos. Quid enim. Possu­musne oblivisci antiqui amoris el beneficiornm que donmi nostre tem lergiter con­tulisti; Utinam ipse, pro cujus atore feeisti, in eternum non obliviscatur Deus I Nanatus nos, quantum in noble est, minime prorsus ingrate, memoriam abundatie suavitatis tue mente retinemus, et, si lima, opere monstraremus. O gnu libenti animo el corpori tuo pariter el anime providissemus, si datun fuisset ut simul fuissemol Quod quia non est, restat ut, quem presenten hahere non possumus, pro absente amper oremus.

30 de octubre de 1132

Archivo Nacional de  Paris. S 5162, n° 25.

DE POSSESSIONIBUS APUD BARBONAM.

In nomine sancte el. individuo Trinitatis, Patris el Filii et Spiritus sanen. Notum sit omnibus sancto ecclesie Dei fidelibus, tara presentibus quam futuris. quatinus ego, Riezensir comes. nomine Thednaldns, Deo militibusque Templi Salomonis. jure hereditario, dornum viclelicet, granchiam el pratunt, quod babeo ad Barbunnam. inter Sezenam el Canternrrlum, sigue terma stni carnee, karitative cocedo. Deinde vero qued barones rnei radias militibibus ceterique lamines mei dederint rle meo feodo, mide servidora meum non emitan, pro salute anime mee omniumque parentum meorum, eis concedo. Hoc autern dedi atque concessi, onno octavo ab istitutione prenominatortam conmilitonum Xpisti, in vigilia omnium Sane-torean, ad Provinurn.

 1143

Procedente del Archivo Histórico de Troyes : Paris. Archivo. Nal., Número S 4968,  ligarda, 1.

Radulfus Crassus exor sua, Helena, unarn domum quarn Grangidm vocatnus, ante Trecas, et terratn de Praeria a via que dicitur de Riveria ita in visurn, et terram et prata el vineas et quicquid ibi adquisierit vel gdificaverit, et munes bodas, in morte ejus permanentes, Xpisto et sois militibus sanctc civitatis, post modem suam vel muta­tionern vitc, jure hereditario dant et concedunt. Hoc autem fuit factum in eadem Gran­gia, in presentía magister Hugonis et fratrum Godercidi, Pagani. Radulfo, Joannis; ex Trecensium veto latero, Boyo de Villemauro, Stephanus Li Manant, Evrardus Li Manant, Leobaldus et Engermerus, filius Leobaldi. Fulco, fllius Martini, et :unid alii.

26 de febrero de 1129.

Archivo de de la  Torre de Tombo. Gaveta 7. Fol. 93.

In nomine Patris et Filii et Spiritu sancli, amen. Ego, Godina Soarit, lineo diem inortis mee, status l'acere carian testarnenti et firmitudinis Deo et militibus Templi Salomonis, scilicet tercian partem de meo habere tuobili et inmobili, pro remedio anime mea el partem de meo habere, et post mortero mean n habeant el posideant; si quis autem homo veneril, lam propinquis quam ext•aneis, qui hoc meum factual irrumpere voluerit, non sit el licitum nec sed pro sola teniptatione sit maledictus et excomunicatus, el quantum inquisierit, tantum in duplo componat et judicato. Facia paginola tesmenti  kalendas martii, era Mº. Cº. LXº.VIII. Ego, Godina Soarit, qui hanc carian] jussi (acere coram testibus idoneis, curo propriis manibus meis robar° et hec signa iji facto. Qui presentes fuerunt ;
Diagu Cenclonit, testis.
Tosturn, testis.
Petro Mondeiro, testis.
Petro Penedo, tedie.
Salvador Petah, testis.
Jobanne Cendonit, testis.
Petrus Pelsit not(avit).

De genealogia Comitum Barchinone

Nunc tractabimus de Genealogia Comitum Barchinone. Priscis temporibus fuit quidam miles vocatus Griffedus oriundus de villa Arriani, situata in terra Confluentis circa riuum de la Tet. Iste quidem miles fuit valde dives, et bonus, armatus, multumque discretus, propter cuius nobilitatem et probitatem rex Franciæ dedit sibi comitatum Barchinone, qui erat suus. Tractu vero temporis cum Comes iste esset vna cum filio suo vocato Griffedus Pilosus in ciuitate Narbonæ pro habendo colloquio cum nuntijs Regis Franciæ, habuit discordiam cum quibusdam militibus dicta Regis. In qua dum miles quidam Gallicus vituperose manum ingereret in barbam Comitis, Comes ipse ira comotus, euaginato ense militem interemit, et plures gallici, qui ibi intererant ceperunt ipsum, quem dum ad Regem Franciæ captum adducerent, ipse cupiens se vlcisci de suo vituperio captionis mouit bricam cum gallicis eum captum adducentibus, qui eum finaliter perimerunt circa villam Beatæ Mariæ de Podio.

De Comite Grifedo, et quomodo ad se et suos, comitatus Barchinone peruenit

Perempto sic igitur dicto Comite, gallici filium ipsius Griffedi Pilosum captum Regi Franciæ adduxerunt. Cui narrato qualiter comitem Griffedum interfecerant, displicuit multum sibi, quod tali ratione fuerat interemptus, asserens, quod futuris temporibus dapno posset esse hoc Regno suo. Tunc vero ipse Rex Griffedum Pilosum puerum filium dicti Comitis recepit, alendum que tradidit Comiti Flandriæ, mandans sibi quod huic curam adhibeat diligentem. Cumque dictus puer resedit aliquo tempore in curia dicti Comitis, factus fuisset adultus, in eius amorem incidit quædam filia Comitis, qvam ipso similiter impregnauit, quod nulli notum fvit preterquam vxori ipsius Comitis mater puellæ, quæ subtiliter id agnouit, quare licet esset tristis in corde suo, pro vitandis tamen dedecore et pudore, quod uide sequi poterant, vt sagatius potest tegere nicttitur pondus ventris filiæ suæ, quod adeo secrete fecit, quod a nemine fuit scitum, et mentis conferens in archano, quod malum huiusmodi postquam peractum erat, emendadationem non susciperet quodque nemini filia sua decentius poterat nubere quam illi qui cam deflorauerat, dum tamen Barchinone comitatum recuperaret, prestito iuramento predictum Griffedum quod casu quo dictum recvperet Comitatum, duceret predictam filiam in vxorem. Comitissa eum induit vestibus peregrini et cum quadam muliere vetula ad matrem suam in ciuitatem Barchinone missit eumdem; letanter mater in aspectu eius quem filium suum fore nouit in pilis quos habebat in quibusdam partibus sui corporis, vbi homines non solent habere pilos. Et hac de causa fuit cognominatus Pilosus. Interposito quidem aliquorum dierum spatio, mater predicta fecit congregari barones et nobiles terræ suæ, qui patrem filij sui cognouerant, et fideles sibi fuerant et legales, qui sibi hostensso per eam filio suo in eius aspectu gaudio sunt repleti, et ad tantam nequitiam, qua pater suus interemptus fuerat, suos dirigunt cogitatus, ipsum ibidem in dominum recipiunt, iurantes se legalitatem, ei tanquam domino seruaturos. Quibus peractis omnes barones et nobiles comitatus Barchinone profeeti sunt vna cum dicto Griffredo ad quendam locum Cathalonia, in quo erat Salomon tunc comes Barchinone, natione gallicus, quem, vt vidit predictus Guiffredus euaginato ense in conspectu omnium interfecit, et statim fuit sub eius dominio totus comitatus Barchinone, ipsumque rexit et gubernauit dum vixit a ciuitate Narbonæ usque ad Ispaniam. Statim vero cum ipse fuit dominus dicti Comitatus, recordatus de decoris, quod intulerat Comiti Flandriæ, eiusque prosapiæ propter filiam, quam impregnauerat existens in eius curia tanquam suus filius, et volens seruare iuramentum, quod vxori dicti Comitis fecerat de ducendo eorum filiam in vxorem. In casu qui locum habuerant, misit ad Franciam sollemnes nuntios pro ducendo ad se filiam dicti Comitis sponsam suam in ciuitate Barchinone, in qua honoriffice fuit admissa. Posquam amici vxoris dicti Griffredi tractauerunt, quod ipse esset in gratia et benevolencia Regis Franciæ, coram ipso ipse fuit, et ab eo comitatum Barchinone recepit. Cumque non siue eius honore grandi in curia Regis Franciæ pro longa tempora resedisset, rumores sibi afferunt, quod sarraceni inuaserant terram suam, eamque adquisiuerant pene totam. Narrat igitur hæc Regi Franciæ ab eo petens auxilium et consilium, cum quo a terra sua posset expellere sarracenos. Verum tamen cum ipse Rex esset alijs negotiis occuppatus, respondit, quod ei non poterat in aliquo suffragari. Annuit tamen sibi, quod si ipse terram, quam perdiderat, poterat rehabere et illam quæ sibi remanserat deffendere, sua esset perpetuis temporibus, et suorum. Et usque tunc nullus baro habuerat ad imperpetuum comitatum Barchinone, sed illum rex Franciæ cui volebat tempus comitebat ad certum. Postquam dictus comes Griffredus habuit istam guerram a Rege Franciæ, congregauit gentes multas terrarum ipsius Regis, cum quibus de dicto Comitatu vsque ad ciuitatem Ilerde expulit sarracenos, et ex inde terram secure tenuit iuxta votum. Et isto modo comes Griffedus comitatum Barchinone habuit, franchum et quitium a potestate, et dominio Regis Franciæ. Qui siquidem Comes extirpatis sarracenis de terra sua hedifficauit continuo ad honorem Dei, monasterium Riuipulli, anno scilicet Domini DCCCLXXXVIII quod multarum diuitiarum et aliorum  donorum largitione dotauit. Hic Comes ex vxor sua quator filios procreauit, vnus quorum fuit nominatus Radelfus, et fuit monachus dicti monasterij Riuipulli, et postea episcopus Vrgelensis. Alius Griffedus qui cecidit pro veneno et fuit sepultus in dicto monasterio Riuipulli. Alius Mirqui post mortem dicti Comitis in dicto Comitatu successit. Et alius Sunierius, qui post dictam mortem fuit comes Vrgelli, et primus. Iste comes Griffedus fuit vir magnæ probitatis, et benignitatis, et posuit in statu prospero terram suam. Decessit autem in quadragesimo annoetatis suæ, anno DCCCCXII scilicet Domini, et fuit in dito monasterio Riuipulli honorifice traditus sepulturæ.

De comite Borrello

Mortuo siquidem comite Siffre, nullo superstite filio, succedit ei in comitatu Barchinone suus consubrinus vocatus Borrellus comes Vrgelli filius Sunieri patrui dicti Siffre. Et quamuis dictus comes Siffredus haberet jermanum, scilicet Olibanum Cabreta comitem Bisulduni, et Ceritaniæ, qui de iure et ratione melius successisset, dicto comiti Siffredo in comitatu Barchinone quam dictus consubrinus vocatus Borrell, non tamen liquet nobis, quare hoc factum extitit, sed sicut inuenimus ita in scriptis. Iste Borrellus fuit comes Barchinone et Vrgelli, et eis comitatus in pace et tranquillitate aliquo tempore gubernauit. Temporibus tamen suis Barchinone ciuitas fuit capta a sarracenis anno videlicet Domini CMLXV, ex cuius captione fuit in terra magna crudelitas, et pestilentia subsequta. Statim vero dictus comes Borrelli congregauit nobiles, barones, et milites, ac pedites in multitudine copiosa, et cum Dei adiutorio, de ciuitate Barchinone, et de tota terra sua prauos expulit viriliter sarracenos. Postquam vero dictus comes recuperauit dictam Ciuitatem, et terras quæ per sarracenos fuerant occupatæ, iterum hedifficauit monasterium Riuipulli anno videlicet Domini CMLXXXX. Et viuente isto comite Borrello dictus consubrinus suus Olibano Cabreta decessit anno scilicet CMXC Domini. Et ab eo remanserunt tres filij vnus vocatus fuit Bernardus, qui fuit heres suus in comitatu Bisulduni, alius Griffredus et successit ei in comitatu Ceritaniæ, et alius Olibano, qui fuit monachus monasterij Riuipulli, postea abbas,  et post episcopus Vicenensis, et administrator Sancti Michaelis de Cuxano. Dictus vero comes Borrelli post recuperationem civitatis Barchinone rexit dictum Comitatum viginti septem annis et decessit octogenarius: fuit sepultus in anno Domini CMXCiij, et superfuerunt ei duo filij scilicet Raymundus Borrelli et Ermengaudus.

De comite Raymundo Borrelli

Posquam mortuus fuit dictus comes Borrelli, successit ei in comitatu Barchinone Raymundus Borrelli, et in comitatu Vrgelli Ermengaudus filius suus. Comes iste Raymundus Borrelli pro exultatione fidei orthodoxe, et prodepressione sectæ sarracenicæ fuit in ciuitate Corduuæ contra sarracenos. Et cum eo fuerunt Arnolfus episcopus Ausoniæ, Otho[1] episcopus Barchinonæ, et Otho episcopus Gerundensis et plures nobiles barones, inter quos fuit Ermengaudus Vrgelli comes, jermanus dicti Raymundi Borrelli. Qui siquidem Ermengaudus in prelio habito cum sarracenis mortuus est, tanquam bonus miles anno  Domini MII. Et quod in isto bello cecidit de cetero fuit cognominatus Ermengaudus de Corduba. Qui successit in comitatu Vrgelli, vnus superstes sibi filius vocatus Ermengaudus. Decursis vero quibusdam diebus ipse comes Borrelli de dicto bello honoriffice reuersus est incolumis. Et tunc erat comes Bisulduni Bernardus Trenquafferre ideo sic cognominatus, quod erat fortissimus et strenuissimus. Erat etiam comes Ceritaniæ Guiffredus jermanus suus, qui hedifficauit monasterium Sancti Martini de Canigon, quod ditauit multis et notabilibus possessionibus. Iste Guiffredus, procreauit de vxore sua quinque filios; primus fuit nominatus vocatus Raymundus Guiffredi, qui post mortem patris eius successit in comitatu Ceritaniæ. Secundus Guiffredus Guiffredi, qui fuit archiepiscopus Narbonæ. Tertius Berengarius, qui fuit episcopus Gerundensis. Quartus Guillelmus Guiffredi, qui fuit episcopus Vrgelli. Et quintus Bernardus Guiffredi, qui fuit comes de Bargadano. Dictus itaque Raymundus Borrelli comes Barchinonæ tenuit suum Comitatum XXV annis, et migrauit ab hoc seculo quincuagenarius anno MXVII Domini, et fuit sepultus in monasterio de uperfuit sibi onus filius vocatus Berengarius.